Czynna ochrona ptaków siewkowych (Charadriiformes) w najważniejszych ostojach gatunków
ochrona krajowa: ochrona ścisła, gatunek wymagający ochrony czynnej
Dyrektywa Ptasia: Załącznik I
opis: średniej wielkości mewa, nieznacznie większa od śmieszki
liczebność: skrajnie nielicznie lęgowa
miejsce odbywania lęgów: na wyspach w nurcie Wisły, na stawach rybnych i na zbiornikach zaporowych, żwirowniach, odstojnikach i jeziorach. Preferuje wyspy o twardym gruncie, porośnięte roślinnością zielna, ewentualnie z luźno rozmieszczonymi krzewami i pojedynczymi drzewami. Bez względu na zajmowane siedlisko wszędzie preferuje miejsca bez wzmożonej penetracji ludzkiej. Gniazduje kolonijnie wraz z innymi mewami i rybitwami.
gniazdo: płytki dołek usytuowany bezpośrednio na ziemi lub wyjątkowo na roślinności wodnej, wyścielony drobnymi patykami, suchą roślinnością zielną, pestkami wiśni, czereśni lub odpadkami i wyplutymi niestrawionymi resztkami pokarmu
lęg: Pierwsze ptaki rozpoczynają składanie jaj w ostatniej dekadzie kwietnia, a szczyt zniesień przypada na pierwszą dekadę maja. Jaja są wysiadywane przez obydwoje rodziców przez 23–25 dni. Najwcześniej wyklute pisklęta zaczynają podlatywać około połowy czerwca. Pisklęta przez dłuższy czas wymagają ogrzewania, opieki i karmienia. Chociaż są zagniazdownikami, przez cały okres pisklęcy przebywają w gnieździe lub tuż obok – na obszarze terytorium o Średnicy ok. 1 m. W wieku 2–3 tygodni mogą w razie zagrożenia schodzić do wody wraz z innymi pisklętami z kolonii, ale wracają szybko w okolicę gniazda. Do uzyskania lotności potrzebują 35–40 dni.
pokarm: owady we wszystkich stadiach rozwojowych, skorupiaki, mięczaki, skąposzczety, pajęczaki, ryby, żaby oraz różne odpadki. W sezonie lęgowym żeruje najczęściej na polach uprawnych lub wysypiskach śmieci, oddalonych od kolonii lęgowej do kilkudziesięciu kilometrów.
zagrożenia: