Mewa siwa

Ptasie wyspy logo

Czynna ochrona ptaków siewkowych (Charadriiformes) w najważniejszych ostojach gatunków

Mewa siwa

Mewa siwa Larus canus

ochrona krajowa: ochrona ścisła, gatunek wymagający ochrony czynnej

Dyrektywa Ptasia: Załącznik II

liczebność: bardzo nieliczna w okresie lęgowym.

opis: Mewa Średnich rozmiarów, pośrednia w wielkości pomiędzy mewa srebrzystą i śmieszką

miejsce odbywania lęgów: Gnieździ się zarówno kolonijnie, jak i pojedynczo, najczęściej w małych grupach od 3–4 do 20–40 par. W Polsce zasiedla głównie śródlądzie, gdzie związana jest przede wszystkim z dolinami rzek. Zajmuje najczęściej wyspy w nurcie. Preferuje obszary piaszczyste, z kępowo rozmieszczoną roślinnością zielną, nierzadko zasiedla miejsca porośnięte łanowo niską trawą. Gniazdo zakłada najczęściej blisko wody na ziemi, rzadziej na pniach czy gałęziach na brzegach wysp lub nad wodą, wyjątkowo na drzewach i konstrukcjach portowych. Poza rzekami spotykana na zbiornikach retencyjnych i przemysłowych, na zalanych wodą żwirowniach i osadnikach. Kluczowym lęgowiskiem mewy siwej w Polsce jest dolina Wisły, gdzie najliczniej zasiedla środkowy fragment rzeki.

gniazdo: umieszczane najczęściej na ziemi, czasami na pniach i gałęziach, wyjątkowo na drzewach, dachach, mostach i pozostałościach rożnych konstrukcji wystających z wody.

lęg: składanie jaj odbywa się od końca kwietnia do końca maja. Czas wysiadywania jaj trwa 24–30 dni. Zdolność do lotu pisklęta uzyskują nie wcześniej niż po upływie 30–35 dni, czasami po 38–40 dniach życia, przebywając najczęściej na lub w bezpośrednim sąsiedztwie dotychczasowego terytorium.

pokarm: wszystkożerna, częściej odżywia się pokarmem zwierzęcym niż roślinnym: wodne i lądowe bezkręgowce (mięczaki, pierścienice, stawonogi), mniejsze ryby, pokarm pochodzenia antropogenicznego składowiska odpadów, masarnie itp.) i małe ssaki, lokalnie również jaja ptaków, nasiona zbóż i owoce (wiśnia, czereśnia, truskawki, jagody).

zagrożenia:

  • utrata siedlisk lęgowych w wyniku przekształcenia roztokowego charakteru koryta Wisły Środkowej;
  • drapieżniki czworonożne (lis, norka amerykańska);
  • niska udatność lęgów i wysoka śmiertelność ptaków dorosłych w wyniku masowych pojawów meszek (Simuliidae);
  • niska udatność lęgów w wyniku niekontrolowanego wypasu zwierząt gospodarskich rozdeptujących gniazda oraz wzrostu intensywności ruchu turystycznego na terenach nadrzecznych i na wyspach wiślanych.
Translate »