Sieweczka rzeczna

Sieweczka rzeczna Charadrius dubius

ochrona krajowa: ochrona ścisła,

liczebność: bardzo nieliczna lub nieliczna.

opis: niewielki ptak siewkowy, nieznacznie większy od wróbla, z krótkim dziobem i dość długimi, cienkimi nogami

miejsce odbywania lęgów: często gnieździ się w luźnych skupieniach po kilka par, w koloniach rybitw rzecznych i rybitw białoczelnych. Zamieszkuje nagie, zwykle piaszczyste lub żwirowe tereny nad wodami słodkimi, np. brzegi rzek lub jezior, łachy, często środowiska antropogeniczne jak żwirownie, stawy czy solniska, a nawet okresowo zalewane pola uprawne czy tereny ruderalne w miastach.

gniazdo: Gniazdo to płytki dołek w nagim podłożu, np. wygrzebany w piasku.

lęg: Zniesienia składane są od ostatnich dni kwietnia do początków lipca, głównie jednak począwszy od drugiej dekady maja i w czerwcu. Pisklęta opuszczają gniazdo w kilka-kilkanaście godzin po wykluciu i początkowo są wodzone przez oba ptaki dorosłe. Samodzielnie zdobywają pokarm, lecz rodzice ogrzewają je regularnie przez pierwszych kilka dni życia. Uzyskują lotność po 24–29 dniach.

pokarm: odżywia się przede wszystkim owadami, zarówno dorosłymi, jak i larwami, zbieranymi z powierzchni gruntu lub znajdowanymi w górnej warstwie mulistego podłoża, nierzadko również w płytkiej wodzie. W skład regularnie spożywanego pokarmu wchodzą również pająki oraz drobne gatunki skorupiaków słodkowodnych i mięczaków, niekiedy skąposzczety.

zagrożenia:

• tradycyjne lęgowiska w dolinach rzecznych tracą swoje znaczenie z uwagi na regulację koryt i związane z tym zanikanie piaszczystych wysp;
• utrata siedlisk lęgowych w wyniku zmian powierzchni dolin rzecznych: zasypywania starorzeczy i zagłębień terenu okresowo wypełnianych wodą, zalesiania i zagospodarowywania wydm, piaszczysk i podobnego rodzaju nieużytków porośniętych skąpą roślinnością zielną;
• wysokie straty w lęgach zakładanych w siedliskach antropogenicznych, powodowane są przez prace podejmowane w trakcie sezonu lęgowego: napełnianie stawów i zbiorników zaporowych, zmiany miejsca eksploatacji kruszywa w obrębie czynnych żwirowni.